Ciągnąca się po zboczu góry ścieżka składająca się w głównej mierze z nagiej, twardej skały, gdzieniegdzie porośnięta skąpą roślinnością. Przez większość czasu jest to jedna z łatwiejszych dróg prowadzących na szczyt, ale i tu miejscami napotkać można utrudnienia w postaci ścian, po których należy się wspiąć przy pomocy łańcuchów oraz siły własnych mięśni. W trakcie wielogodzinnej wędrówki turysta napatrzeć się może na piękne widoki w postaci leżącej wiele metrów w dół doliny oraz panoramy gór. Ścieżka jest wystarczająco szeroka, żeby szły nią obok siebie dwie osoby, z rzadka przewężając się lub zmuszając do niemal dosłownego przytulenia ściany.