04 | Keiyaku suru

Keiyaku suru to kontrakt zawiązywany między yūrei a człowiekiem bądź yūrei a senkenshą. W obu przypadkach każda ze stron zyskuje profity.

Pakt z ludzką istotą jest dla yūrei konieczny do realizacji swojego celu, bez którego nie jest w stanie wykorzystać pełni swoich możliwości. Jedną z głównych opcji na zawiązanie keiyaku suru jest bezpośredni kontakt z medium, którego natura pozwala na swobodną rozmowę ze zmarłym. Ta forma wydaje się najwygodniejsza i dawniej stosowano ją nagminnie, jednak aktualni senkensha wykazują głównie wrogość bądź bojaźń wobec dusz, co nie sprzyja tworzeniu dobrego podłoża pod umowę.

Świadomość medium znacznie też wzrosła. Pozwoliło im to na wyklarowanie swojej pozycji i podniesienie jej rangi. W zamierzchłych czasach traktowano ich przedmiotowo, jak narzędzie, które należy odpowiednio chwycić, aby poddało się woli właściciela. Ulegali nawet najsłabszym duchom, podpisując keiyaku suru bez mrugnięcia okiem. Obecnie, zwłaszcza w grupach, media zostają uzmysłowione o potędze swojego statusu. Strzepnęli tym samym kurz z kolan i dźwignęli się do pionu, zmieniając z usłużnych naczyń w kontrahentów będących na tym samym poziomie co druga strona paktu.

Są, w porównaniu do zwykłych śmiertelników, obeznani z obecnością sił nadprzyrodzonych, dzięki czemu nie trzeba ich przekonywać do istnienia zaświatów. Wiąże się to z bardziej stonowaną reakcją i przytomniejszymi odpowiedziami przy omawianiu warunków, co zaoszczędza czas i nerwy, zwykle jednak kosztem dodatkowych wymagań.

Nie zawsze więc wariant z senkenshą wchodzi w grę. Yūrei może się wtedy pokusić o kontrakt z człowiekiem, który nie jest medium. Zwracają się do bliskich osób: przyjaciół, członków rodziny albo dobrych współpracowników. Ich jedyną formą kontaktu pozostaje moment głębokiej fazy snu człowieka, co z kolei wiąże się z poświęceniem godzin, dni, a czasami całych tygodni na to, aby przekonać potencjalnego kontrahenta do wykonania niezbędnych kroków. Statystyczny obywatel nie wierzy w istnienie bytów nadnaturalnych, a nawet najbardziej realne sny, serwowane przez yūrei, mogą do końca pozostać w szufladzie zatytułowanej: "zbyt wybujała wyobraźnia". Perspektywa na sukces to zawsze rosyjska ruletka, w pełni uzależniona od wiary upatrzonej jednostki.

Keiyaku suru wymaga zaangażowania obu stron przyszłego kontraktu. Medium nie potrzebuje żadnych rekwizytów, zwykły śmiertelnik - wyłącznie lustra. Proces jest często formą dowolną, jednak posiada parę stałych elementów:

Pierwszym z nich jest czas. Nie ma on wprawdzie kluczowego znaczenia w przypadku podjęcia się współpracy z senkenshą, ale nawet wtedy zachowuje się tradycję głoszącą, że keiyaku suru musi odbyć się między drugą a wpół do trzeciej nad ranem. Jeżeli chodzi o zwykłych ludzi: warunek ten jest konieczny, gdyż to właśnie ushimitsu, godzina duchów, jest momentem, w którym granica między światami staje się najcieńsza.

Drugim jest kontakt. Medium zachowuje stałą łączność, niezależną od czasu, miejsca i obiektów wokół. Widzi, słyszy i czuje obecność yūrei, co znacznie ułatwia przejście do następnego etapu, bez konieczności posiłkowania się dodatkowymi przedmiotami. Problem pojawia się dopiero przy zwykłym człowieku, który nie jest w stanie dostrzec najmniejszego zarysu sylwetki swojego przyszłego kontrahenta. Nie bez powodu jednak mówi się, że patrzenie w lustro, zwłaszcza w środku nocy, może sprawić, że zobaczy się ducha. Lustro takie, by pogłębić siłę działania, powinno być zwrócone w stronę łóżka. Traktuje się je jako portal w zaświaty, co w normalnych warunkach wywołuje u Japończyków co najmniej dyskomfort, a w skrajnych przypadkach wymusza na nich schowanie zwierciadła albo zasłonięcie go. W momencie zawiązywania kontraktu wystarczająco długie spoglądanie w lustro przez człowieka umożliwi dostrzeżenie półprzeźroczystej postaci yūrei - a tym samym rozpoczęcie całego procesu.

Trzecim i ostatnim kryterium jest krew. Kontakt z nią kojarzony jest przede wszystkim z jedną ze zmaz i wiąże się z powstaniem nieczystości rytualnej. Krew nie bez powodu nasuwa skojarzenie ze śmiercią, będąc jednocześnie głównym i największym źródłem kegare. Jej obecność pozwala jednak zbliżyć się do zmarłego, z którym człowiek (także medium) zamierza się połączyć.

Ranę równocześnie zadaje sobie człowiek i yūrei - musi być wystarczająco głęboka, aby posłużyć za tusz, w przypadku ducha najczęściej dochodzi do rozdrapania lub przegryzienia skóry. To kluczowy krok, podczas którego obydwoje zdradzają sobie nawzajem to, co stanowi kwintesencję ich jestestw: prawdziwe imię. Człowiek kreśli swoją godność na odsłoniętej części ciała yūrei, a yūrei - analogicznie - tworzy swoją na skórze człowieka.

To stadium, w którym duch oferuje część własnego umysłu człowiekowi, a człowiek duchowi - cielesność. Intymność sprawy powoduje, że próżno doszukiwać się szczegółowych informacji o wewnętrznych przeżyciach między kontrahentami. Niektórzy wspominają o niemal fizycznej łączności, jaką poczuli do drugiej osoby; inni utrzymują, że przebieg nie wiązał się z żadnymi gruntownymi zmianami w ich postrzeganiu rzeczywistości. Niemniej chwila, w której opuszki palców odrywają się od ciał, jest tą, w której keiyaku suru zostaje przypieczętowane.

1. Zwykły śmiertelnik otrzymuje śladową zdolność widzenia zmarłych. W ich przypadku reikan nie umożliwia dostrzegania pełnych zarysów i barw, nie wyczuwają też zapachów i nie wyłapują dźwięków w natężeniu, jakiego doświadcza medium. Są jednak w stanie dostrzec słabe, wyblakłe formy kami, demonów i yūrei. Najprościej zobrazować to jako jeden obrazek nałożony na drugi, gdzie wierzchni posiada jedynie 10% transparentności.

2. Człowiek posiada mentalną władzę nad yūrei, z którym zawiązał kontrakt. Może mu zatem kazać wykonać dowolne polecenie. Opcja ta ma miejsce wyłącznie wtedy, gdy siła woli człowieka (zobacz: umiejętności) jest wyższa niż siła woli jego ducha. Jeżeli wartości są na równi, zakłada się, że wola człowieka jest silniejsza.

1. Yūrei zyskuje fizyczną formę - ludzkie ciało, będące odpowiednikiem jego własnego wizerunku sprzed śmierci. Od tego momentu jest w stanie ingerować w świat żywych i oddziaływać na niego. Wiąże się to również z ponownym odczuwaniem bólu, temperatur itp. Yūrei w dowolnym momencie może wrócić do swojej niematerialnej formy (postać ducha).

2. Indywidualna moc, którą duch otrzymuje tuż po staniu się yūrei, może zostać wykorzystana w świecie ludzkim. Energia na korzystanie z chikary czerpana jest z człowieka, z którym dany byt zawiązał kontrakt.

1. Człowiek staje się naczyniem dla yūrei w świecie ludzi. Oznacza to, że o ile korzystanie z mocy w Kakuriyo jest w pełni uzależnione od siły ducha i nie męczy człowieka w żadnym stopniu, tak posługiwanie się chikarą w krainie żywych obciąża ludzkiego kontrahenta, nie yūrei.

2. Yūrei posiadający większą siłę woli może przeciwstawić się rozkazom człowieka. Znane są przypadki, w których duchy w pełni zdominowały swoich kontrahentów, zniżając ich rolę do poziomu akumulatorów dla swoich mocy.

3. Yūrei może wykorzystywać swoją moc bez polecenia człowieka, będąc w dowolnej odległości od niego. Nadużywanie tego doprowadza do fizycznego i psychicznego obciążenia człowieka.

4. Kontrakt zawiązany między yūrei a człowiekiem jest tak silny, że w momencie śmierci ducha człowiek doznaje silnych, psychicznych obrażeń - niemal równych agonii spowodowanej zbyt wysokim "przebodźcowaniem". Efektem są problemy z koncentracją, które wprawdzie systematycznie słabną, ale ich początkowe stadium jest wystarczająco uporczywe, by człowiek pierwsze godziny, a nawet dni, spędził w domowym zaciszu. Uszczerbkowi ulega także pamięć człowieka - z jego umysłu znikają losowe wspomnienia - najczęściej te związane z duchem, którego dotyczył kontrakt.

1. Yūrei jest w pełni zależny od silniejszego pod kątem psychicznym człowieka. Nie jest w stanie przeciwstawić się jego rozkazom. Zachowuje wprawdzie poczytalność umysłu, ale ciało porusza się wedle wydanego polecenia.

2. Korzystanie z mocy w świecie żywych jest w pełni uzależnione od fizycznej kondycji człowieka, z którym yūrei zawarł pakt. Oznacza to, że osoby słabej kondycji automatycznie zaniżają poziom siły ducha, ponieważ yūrei nie może pozwolić sobie na śmierć kontrahenta.

3. Śmierć człowieka oznacza automatyczne zerwanie keiyaku suru, co skutkuje zniszczeniem fizycznej powłoki yūrei. Dusza cofa się wtedy do poprzedniej, niematerialnej formy. Jest jednak słabsza, a jej pamięć ulega częściowemu, nieodwracalnemu uszkodzeniu. Pojawiło się już kilka historii, w których yūrei, po stracie kontrahenta i powrocie do Kakuriyo, zapominał własnego imienia. Uniemożliwiało mu to ponowne zawiązanie kontraktu, co ostatecznie doprowadzało do przemiany w bōrei.

Istotną rolę stanowi poziom kompatybilności między yūrei a człowiekiem. Im wyższy, tym dłużej i bez większych konsekwencji można korzystać z uzyskanych profitów.

poziom	yurei	człowiek	obydwoje
0	Otrzymanie ludzkiego ciała oraz możliwość wykorzystania swojej mocy w świecie ludzi przez 2 posty na 7 postów przerwy. Każde jednorazowe przekroczenie limitu o 1 post wiąże się z konsekwencjami*.	Dostrzeganie zarysu istot z Kakuriyo. W przypadku zwykłego śmiertelnika poziom wynosi 10%. Przy medium podwyższa się on z 50 na 70%.	-
I	Możliwość korzystania ze swojej mocy w świecie ludzkim przez 3 posty na 7 postów przerwy. Każde jednorazowe przekroczenie limitu o 1 post wiąże się z konsekwencjami*.	Mentalna władza nad yūrei, możliwość wydawania dowolnych rozkazów (max. 2) przez 3 posty na 7 postów przerwy.	-
II	Możliwość korzystania ze swojej mocy w świecie ludzkim przez 3 posty na 5 postów przerwy. Każde jednorazowe przekroczenie limitu o 1 post wiąże się z konsekwencjami*.	Mentalna władza nad yūrei, możliwość wydawania dowolnych rozkazów (max. 2) przez 3 posty na 5 postów przerwy.	-
III	Możliwość korzystania ze swojej mocy w świecie ludzkim przez 4 posty na 5 postów przerwy. Każde jednorazowe przekroczenie limitu o 1 post wiąże się z konsekwencjami*.	Mentalna władza nad yūrei, możliwość wydawania dowolnych rozkazów (max. 2) przez 4 posty na 5 postów przerwy.	Wyczuwają swoją wzajemną obecność i są w stanie określić, czy kontrahent jest blisko.
IV	Możliwość korzystania ze swojej mocy w świecie ludzkim przez 5 postów na 4 posty przerwy. Każde jednorazowe przekroczenie limitu o 1 post wiąże się z konsekwencjami*.	Mentalna władza nad yūrei, możliwość wydawania dowolnych rozkazów (max. 3) przez 5 postów na 4 posty przerwy.	Wyczuwanie ogólnego nastroju kontrahenta.

Jeżeli gracz wcielający się w postać yurei uzna, że postanawia przedłużyć użycie swojej mocy o 1 post, musi rzucić kością K6, aby uzyskać informacje na temat stanu zdrowia swojego człowieka.

WYNIKI RZUTU K6 DLA CZŁOWIEKA
1-2 - dyskomfort fizyczny, ale bez skrajnego wykończenia; postaci yurei udało się przedłużyć korzystanie ze swojej mocy o 1 post;
3-5 - zmęczenie na poziomie wyczerpania po treningu, postać człowieka musi przez 1 wątek fabularny odpoczywać, a jej fizyczne możliwości spadają o połowę, jeżeli na tym etapie yurei zechce skorzystać ponownie ze swojej mocy, czas trwania skraca się o połowę (z zaokrągleniem w górę), a czas odnowy pozostaje bez zmian;
6 - wyczerpanie; postać człowieka doznaje bólu głowy, nudności, traci kontakt z rzeczywistością na resztę aktualnego wątku, a przez 2 następne odczuwa skutki uboczne w postaci osłabienia. Jej fizyczne możliwości spadają na ten czas o połowę. Yurei nie może korzystać ze swojej mocy w etapie rehabilitacji człowieka.

Im wyższy poziom kompatybilności między postaciami, tym więcej korzyści dla obu stron. Należy jednak pamiętać, że w przypadku człowieka każdy jego kontrakt brany jest pod uwagę oddzielnie, tj. może mieć poziom kompatybilności z yurei A na poziomie III i poziom I z yurei B.

poziom	wymagania dla yurei	wymagania dla człowieka	wymagania dla obydwu kontrahentów
0	-	-	-
I	poziom mocy: 0	poziom silnej woli: min. podstawowy poziom wytrzymałości: min. podstawowy	przeprowadzenie min. 2 wspólnych wątków
II	poziom mocy: min. I	poziom silnej woli: min. średniozaawansowany poziom wytrzymałości: min. średniozaawansowany	przeprowadzenie min. 5 wspólnych wątków.
III	poziom mocy: min. II	poziom silnej woli: min. zaawansowany poziom wytrzymałości: min. zaawansowany poziom wysokiego progu bólu: min. podstawowy	przeprowadzenie min. 10 wspólnych wątków
IV	poziom mocy: min. III	poziom silnej woli: min. zaawansowany poziom wytrzymałości: min. zaawansowany poziom wysokiego progu bólu: min. średniozaawansowany	przeprowadzenie min. 15 wspólnych wątków

Do wspólnych wątków zaliczają się wszystkie wątki fabularne, w tym retrospekcje, sny oraz misje.