Panie Yakushimaru, właśnie dotarła do mnie informacja o wczorajszym incydencie w kasynie. Nie przychodzę z reprymendą dlatego, że martwi mnie niezadowolenie klienta, ale dlatego, że byłbym bardzo niepocieszony, gdyby narobił Pan sobie niepotrzebnych kłopotów. Temperament pana Maedy bywa kłopotliwy, w związku z czym czasem warto jest najzwyczajniej ugryźć się w język. Doceniam żywiołowość młodych ludzi, ale ich potencjał może zostać spożytkowany w sposób cenniejszy niż rzucanie wyzwiskami wobec klientów, których napęczniałe ego daje się przekłuć dźgnięciem byle igły. Rozumiem, że to środowisko jest dla Pana zupełnie nowe i jeszcze nie przywykł Pan do tego, że ludzie obracający się w nim bywają specyficzni, ale gwarantuję, że praktykowanie wstrzemięźliwości w przyszłości przyniesie Panu wiele korzyści. Nie tylko tych materialnych.

Natomiast w kwestii korzyści materialnych, wierzę, że ze względu na niemałą stawkę wciąż zależy Panu na naszej współpracy. Ja sam wolałbym nie zostać zmuszony do jej zakończenia.

Panie Whitelaw, na wstępie przepraszam za późną odpowiedź. Byłem w mojej drugiej pracy i nie miałem dostępu do telefonu.

Ech, tak, niestety nie mam nic na swoją obronę. Ostrzegał mnie Pan przed takimi gośćmi, a nadal dałem się ponieść złości. Następnym razem zrobię wszystko, co w mojej mocy, żeby sytuacja się nie powtórzyła. Bo oczywiście chcę kontynuować pracę dla Pana.

Może lepiej będzie, jak nie będę się pokazywał panu Maedzie przez jakiś czas. Odniosłem wrażenie, że był na mnie wyjątkowo cięty. Czy to może jego normalne zachowanie? Lub, jak to Pan określił... specyficzność?