Jeju, nigdy nie sądziłam, że mogę być dobra w czymkolwiek. A tu proszę! Wychodzi na to, że całkiem niezła jestem z matmy! Tak, tej obrzydliwej matmy, której nienawidziłam z całego serca, a tu proszę, mam niezłego nosa do liczb! I tak ich dalej nienawidzę. Są nudne... Ale przez to, że jestem dobra z matmy to największy przystojniak w mojej klasie chce brać ode mnie notatki i nawet się umówiliśmy na wspólną naukę u NIEGO. Może nie jestem znów najpiękniejszą dziewczyną, ale i tak! Jak widzę spojrzenia innych bab to aż mi się serducho cieszy. Uwielbiam te zazdrosne i skrzywione buźki.
No, jak tak sobie myślę, to chyba wolałabym być jedną z tych ładniejszych dziewczyn, niż mądra z takiego durnego przedmiotu, którego nigdy w życiu nie użyję po zakończeniu nauki. A przynajmniej chcę tak myśleć! W końcu, skończenie jako kasjerka to nie jest szczyt moich marzeń. Będę kimś więcej niż szarym człowiekiem, to jest pewne jak słońce.
Chciałabym zostać aktorką.


Odkrycie do czego służy eyeliner  i tusz do rzęs to najlepsza rzecz, która mnie spotkała. Ogólnie, może i nauczycielom się to nie podoba, ale uwielbiam się malować. Od razu bardziej polubiłam swoją twarz. Zaczęłam również ćwiczyć, a to kolejny plus. Może trochę podupadłam na ocenach, ale szczerze? Mam to gdzieś. Na ten moment sam mój atrakcyjny wygląd może mi ugrać życie. Taka na przykład Asuka w mojej klasie - śliczna laska i obok niej kręci się przyszły prawnik z rodziny lekarzy. Trochę jej zazdroszczę, nie powiem, że nie. Będzie mogła sobie siedzieć na dupie - o ile jej facet osiągnie sukces - i nie robić nic. Też bym tak chciała.
Sama mam paru adoratorów, ale żaden z nich nie jest ani wybitnie przystojny, ani wybitnie inteligentny. Chociaż nie, jest jeden informatyk, ale jest nudny jak boże mój i z twarzy taki średni. Niby z informatyki i programowania coś tam jest, ale to nie to samo co jakiś seksowny prawnik.
Może po prostu wyjadę za granicę, o. To też plan. Tam to dopiero bym sobie żyła, jakbym trafiła na jakiegoś miliardera. Najlepiej starego. I bez dzieci. Ha, ha.


Za-ko-cha-łam-się. Może i to w początkującym muzyku! Może i nie będę miała na start takiego wymarzonego życia jakiego bym chciała, ALE! Boże, on jest taki cudowny. Kochany. Przystojniak. Nic tylko łazi za mną i spełnia moje chore zachcianki i do tego gra ze mną w gry. Czasem się złości, ale to normalne, prawda? W związkach to normalne. Z poprzednim chłopakiem też się kłóciłam, ale to był kompletnie inny poziom. Ja też się na niego złoszczę, ale przynajmniej ręki na niego nie podnoszę. I tak może dostałam raz czy dwa w pysk, ale w zasadzie - nie dziwię mu się. Sama sobie też bym wyjebała, gdybym miała ze sobą do czynienia. Jestem paskudą z charakteru w przeciwieństwie do niego. Ja widzę jak się stara i znam go, wiem, że nie miał zbyt łatwo.
No, cóż. Czasem jest jak jest.
Koleżanki ciągle łażą za mną i się odgrażają, że same mu krzywdę zrobią jak się ode mnie nie odczepi. Ale on się nade mną nie znęca, naprawdę. Jesteśmy razem szczęśliwi.
O, właśnie. Dziś idziemy na jakieś urodziny do jego znajomych.


Czasem czuję się źle z faktem, że wykorzystuję brata i siedzę mu na chacie. Cały czas. Nawet z domu nie wychodzę. Nie chce mi się, nie mam takiej potrzeby. Zawsze wszystko mogę sobie zamówić pod drzwi i bez obowiązku odebrania widząc się twarzą w twarz z kurierem. Głównie, jeśli chodzi o żarcie. O odbieranie paczek błagam brata. Nie chcę i nie mam siły nigdzie wychodzić. Nie chcę widywać ludzi. Brzydzą mnie.
Od momentu, gdy wylądowałam w szpitalu wydaje mi się, że coś mi się we łbie przekręciło. Sama nie wiem. Mój idealny chłopak okazał się pierdolonym potworem. Sama wiedziałam, że coś tam bierze, ale nie sądziłam, że mi zechce coś dorzucić. Ba, świetnie wiedzieć, że on i jego koledzy fajnie się bawili moim kosztem. Dobrze, że jakaś losowa typiara zadzwoniła na pogotowie. Coś tam słyszałam, że prawie wykitowałam czy tam nawet nie było mnie na świecie parę chwil. Nie wiem sama. Niczego z tego nie pamiętam.
Cóż. Nie mam rodziców nad sobą. Nikogo właściwie, kto miałby parcie, abym dalej kontynuowała jakąkolwiek naukę. Więcej frajdy mam z siedzenia przy komputerze i streamowania. Kasa z tego niezła jest. Ludzie mi wysyłają dobrowolnie siano, a bycie kobietą jest wyłącznie na plus w tym "zawodzie". Baby są zwykle chętniej oglądane z tego co zauważyłam. Jedynie czasem mnie wkurwia to co faceci wypisują na chacie, ale idzie to olać. To też jest moja wina, bo zarabianie na niebieskiej stronie ma swoje minusy. No, nie poleciłabym tego nikomu, ale skoro mam dostać kasę za pokazanie tyłka? Czemu nie. Jeszcze mocną psychikę mam więc i jestem w stanie ogarnąć cały ewentualny hejt, który na mnie spływa.
Trochę śmiesznie w sumie, bo jak myślę, że ktoś miałby w przyszłości zleakować moje nagie foty to nic to nie zmieni, bo już wiszą w sieci.