Najmłodszy syn Koide. Trzeci syn Koide. Koide Michiyoto jest tak zdolny jak jego bracia, Michi na pewno jest dumą ojca. Rodzina będzie dumna. Rodzina jest dumna z Michiego, na pewno ojciec jest z ciebie dumny Michi, na pewno matka jest szczęśliwa, że jej najmłodszy syn jest tak zdolny. Rodzina jest z ciebie dumna, Michi. Musisz zawsze dbać o dobre imię rodziny, pamiętaj że jesteś Koide. Rodzina zawsze jest na pierwszym miejscu, nie możesz przynieść hańby rodzinie.
Pamiętaj, Michi, od tego zależy wszystko.

Zajęcia dodatkowe, lekcje, egzaminy, nauki wszystkiego, czego z czasem zaczynałem zapominać. A jednak z każdym sukcesem skupiałem wokół siebie coraz więcej uwagi, choć czułem jak moi bracia byli zazdrośni. Twierdzili, że miałem łatwiej, bo byłem najmłodszy - według mnie, po prostu zawsze byłem od nich lepszy. Oczko w głowie matki, która traktowała mnie jak największy skarb - i uwaga, którą skupiałem wokół siebie. Może to była kwestia mojego słabego zdrowia i wielu lat spędzonych pod opieką lekarzy? A może po prostu mojego uroku, którego nie można było mi odmówić
Wystarczyło się uśmiechnąć, zachować tak jak oczekiwano i zasypywano mnie pochwałami, i prezentami. Przywileje były czymś, z czym się urodziłem - i miałem ich od groma. Każda moja zachcianka była spełniania, tak długo jak potrafiłem się zachować i tak długo jak zachowywałem się zgodnie z tym, czego ode mnie oczekiwano.

To nie było wiele, to co oczekiwane ode mnie w zamian za życie, do którego miałem dostęp. Dobre stopnie, kiedy nauka nie przychodziła mi z trudem - bycie jednym z hostów, ale i maskotek różnorodnych przyjęć organizowanych przez rodziców, również przychodziło mi z łatwością, a wręcz przyjemnością. W końcu bycie w centru uwagi było czymś naturalnym dla mnie; czymś co mi się należało.