Był owocem romansu rozpoznawalnej artystki i przynależnego do klanu Minamoto mężczyzny. Nie było szczęśliwego zakończenia. Sprawa została za pomocą wpływów i pieniędzy zamieciona pod dywan nim w ogóle wzbudziła czyjekolwiek zainteresowanie. Kariera kobiety z dnia na dzień została zaprzepaszczona dlatego, że postanowiła wydać go na świat. A może to też podarowana w Sawie rezydencja oraz obietnica utrzymania przekonała ją do życia w dostatku i cichej pokorze? Kto wie.

Był wychowywany przez matkę w górach Sawy. Jego Światem była otoczona górami klatka, lecz z czasem kiedy jego zdrowie się pogarszało, ograniczeniami stały się ściany rezydencji. Prawdopodobnie, gdyby nie wsparcie klanu nie dożyłby obecnego wieku. Zwłaszcza po tym, jak matka przedwcześnie zginęła i stał się od nich w pełni zależny. Po prostu któregoś dnia wyszła i nie wróciła. Stała się ofiarą napaści, które się zdarzają. Lokalna gazeta poświęciła jej kilka zdań, lecz tak właśnie nastąpiło zwieńczenie jej kariery. Wiedział, że to nie przypadek, że musiała się zdecydować na coś czego nie powinna. Zawinić. Potrafiła być impulsywna, chciwa, arogancka. Nawet jeżeli to wiedział, z rozgoryczeniem, w swojej obecnej sytuacji mógł zrobić to samo co jego matka przed laty - żyć w cichej pokorze.

Różnorodność zażywanych lekarstw i naparów odbierała apetyt. Ciągła lekkostrawna, mdła dieta sprawiała, że cięższe dania potrafiły przyprawić o niestrawność oraz wymioty. Każdy dzień był wyzwaniem. Jego zdrowie kilkukrotnie znajdowało się na krawędzi. Kiedy miał osiemnaście lat doznał najtragiczniejszego momentu, kiedy jego życie ustało. Ruszyło ponownie z miejsca w szpitalu. Pamiętał, że czuł w tamtym momencie mieszankę frustracji i ulgi. Kiedy jego stan się ustabilizował zaczął widzieć rzeczy. Początkowo je ignorował uznając za projekcję słabego umysłu, lecz to było coś więcej. Dowiedział się od ojca, którego widział na oczy pierwszy raz. Nie było to dla niego przeżyciem. Nie można było tęsknić i pragnąć czegoś, czego się nigdy wcześniej nie doświadczyło. Spotkanie też niczego nie zmieniło - było wyjątkowo formalne, ot, obcy człowiek opowiadał historie o świecie znajdującym się za szybą tego mu znanego. Po tym wydarzeniu w rezydencji pojawiło się przez jakiś czas nieznacznie więcej pomocy, wizyty oraz zaproszenia do Asakury, trochę tajemniczych ksiąg. Nic więcej.

Drugi raz widział ojca na pogrzebie matki.

Dalej toczył swoje życie w Sawie. Zajmował się ziołolecznictwem, studiował na własną rękę medycynę - tę praktykowaną przez przodków. Rezydencja otoczona wokół naturą stała się swego rodzaju uzdrowiskiem, pensjonatem w starodawnym stylu i w tym też kierunku ją rozwijał. Słaby zasięg sieci komórkowej, znacząca odległość od najbliższego miasta i ograniczona ilość pokoi gościnnych sprawia, że można sprawnie zniknąć przed światem poznając smak intymności. Bez względu na to ile życia mu pozostało chciałby je prowadzić będąc względnie niezależnym.