Mikołaju.

Kiedy Teru odszedł, zabrał ze sobą też całą świąteczną magię. Skończyły się historie o magicznym królestwie na biegunie. O elfach pomocnikach i magicznych saniach. Skończyły się prezenty, choinka i światełka.
Nie było Świąt.
Teraz, po latach, kiedy piszę do ciebie list, czuję się trochę idiotycznie. Ale może właśnie taka forma komunikacji i wyrażania tego, co siedzi ci w głowie i leży na sercu jest najlepsza. Dla siebie w tym roku, jak i w poprzednich, niczego nie życzę. Chciałbym jednak, żebyś obdarował prezentami inne osoby, które zdecydowanie bardziej ode mnie na to zasługują. Niech Eji otrzyma wszystko to, co najlepsze. Mniej stresu w pracy i więcej uśmiechu. I żeby spotkała kogo miłego, kto naprawdę o nią zadba.
Dla Kamiko rózgę. Ale taką na yokai, żeby miała czym się bronić. I może trochę mniejsze ego i mniej arogancji. Hecate też coś podaruj. Jakiegoś fajnego faceta, który pokocha ją z równą mocą, co ona jego. Shizuru i Naksu potrzebują mniej nieścisłości, i więcej komunikacji. Może świąteczny sweter dla par? A Izayi nową wątrobę, za te alkoholowe podboje.
Chciałbym, abyś też zatrzymał się w mieszkaniu Shin'a i podrzucił mu coś ciepłego na zimę, ostatnio wydawał się przeziębiony. I podarował mu więcej cierpliwości do mnie, bo wiem, że bywam nieznośny.

Ps Jeżeli jednak, jakimś cudem, mam prawo o coś poprosić, to wyjątkowo en halua olla yksin tänä jouluna

- Enma

Mikołaju.
Nie znam się na pisaniu listów. Może w swoim worku znajdziesz gdzieś tę umiejętność, bo to chyba jedyna rzecz, której aktualnie potrzebuję (poza mniej napiętym grafikiem w pracy). Jeśli bardzo zależy ci na tym, by zrobić mi prezent, spożytkuj swój czas i środki na przygotowanie czegoś mojej siostrze i mamie. Możesz też sprawić, żeby w tym roku darowały sobie zapraszanie mnie na kolację świąteczną w KFC. Nadal zastanawia mnie, kto wpadł na ten pomysł i czemu w ogóle uznał, że jest dobry.

Heizo

PS Wiem, że kazałaś mi napisać ten list, bo liczysz na to, że znajdziesz pomysł na prezent. Nic z tego.

Drogi Święty Mikołaju.
Piszę ten list pod czujnym okiem Ren, która jeszcze nie zna znaków na tyle dobrze, by zrobić to sama, ale ma nadzieję, że w tym roku dostanie swojego wymarzonego pluszaka. W swoim imieniu też proszę, żeby go dostała. Jako jej starszy brat potwierdzam, że w tym roku była grzeczna i nie wiem, czy na świecie jest inne dziecko, które bardziej zasługuje na ten prezent. Asahi i Jun już schowali swoje listy do kopert, więc oboje mamy nadzieję, że czegokolwiek sobie zażyczyli też to dostaną. Osobiście nie mam żadnych materialnych zachcianek. Zależy mi tylko na tym, by kolejny rok był trochę lepszy od poprzedniego i żeby dotyczyło to wszystkich, którzy na to zasługują. Shina też, choć Betti już skarży się, że burzy jej krew tymi ciągłymi odwiedzinami. Nadal nie rozumie, czemu ostatnio przyniósł jej tę grubą księgę ras psów. Chyba powinienem mu powiedzieć, że gdy wspominała o borderze, chodziło jej o osobowość borderline, a nie o border collie. Nie wiem czemu nadal tego nie zrobiłem, ale chyba trochę mnie to rozbawiło.
W każdym razie to tyle. Upiekliśmy dla ciebie ciastka, więc nie zapomnij wyczyścić całego talerza.

Pozdrawiamy,
Ren i Sean

Mikołaju,
staram się doceniać przede wszystkim to, co już mam. Ten rok był pełen wzlotów i upadków, ale zawsze mam wokół się ludzi, których kocham, i za to jestem wdzięczny.
Jedyne, o co proszę, to żeby Kurou przytrafiło się coś dobrego. Wiem, że gdzieś tam jest.

xoxo Kisara

Ichigo, dobrze wiem, że ukradniesz tę karteczkę. Nie myśl sobie, że się nie domyślam. Nic nie musisz mi dawać, ale jak już się uprzesz, to naprawdę przyjmę od Ciebie wszystko.

Morrigan

Mikołaju,
dobrze wiem, że nie istniejesz. Byłbym głupcem, jeśli powierzyłbym swoje życzenia komuś, kogo nie ma, ale cieszy mnie, jak Naksu się uśmiecha, gdy piszę tą głupią kartkę - więc oto jestem.

Nie pozdrawiam,
Shizuru

Szanowny Panie,

pragnę przypomnieć, że zgodnie z tradycją za niecne występki należy się sękata rózga a w hojniejszej wersji - wór węgla. W związku z powyższym informuję cię, że mój zapas na kolejny rok przyjdzie ci dostarczyć do aresztu śledczego bo niewiele mi już brakuje, żeby dokonać mordu z premedytacją. Podobno rzeczy niemożliwe załatwiasz od ręki, wobec czego życzę sobie, żebyś zapchał grafik niejakiego Saga-Genji Hayate po wszelkie atencyjne brzegi, tak, żeby przestał mnie nachodzić bo pewnego, pięknego dnia wyniosą go z mojego mieszkania nogami do przodu. Zdaję sobie sprawę, że będzie to niejako ciężki orzech do zgryzienia, zwłaszcza, że najpewniej nosisz już protezę uzębienia... ale myślę, że szklaneczka trzydziestoletniej whisky zamiast kubka mleka będzie dostatecznym rewanżem z mojej strony.

Z poważaniem,
T.S.

Święty Grubasku,
ostatni raz napisałem taki list, jak miałem może 10 lat. Praktycznie nigdy moje życzenie nie zostało spełnione, więc śmiem twierdzić, że chujowo wykonujesz swoją pracę. Albo, kurwa, nie istniejesz, na co - wiem, szokujące - stawiam. Ale mniejsza.
Słuchaj. Nie wiem za bardzo, czego chcę. Jeśli moje rodzeństwo do ciebie pisało, to masz im dać to, co sobie zażyczyli, jasne? Bo jak nie, to spuszczę ci wpierdol. Na pewno biegam szybciej niż ty.
Zaczęło mi zależeć na pewnej osobie. W sumie to dwóch. Daj mi może, kurwa, trochę zdrowego rozsądku, żeby ich od siebie nie odstraszyć.
Ach, żeby nigdy nie zabrakło karmy w schronisku. Chyba nie chcesz, żeby te wszystkie kochane zwierzaczki cierpiały, co, psychopato?

Kłaniam się uniżenie,
Sanari

赤色
oddaj mi Ją. Nawet nie musi być mi. Po prostu oddaj.
Tych skurwysynów sam zajebię, co jej to zrobili. Chyba, że masz lepsze wtyki ze Śmiercią niż ja.
Potem możesz brać mnie w zastaw. Masz ten swój zaprzęg, a mi chyba nieźle idzie dogadywanie z Yelonkami.
Jestem niezłym kierowcą.

Hiasobi

Czerwony Dziaduniu,

grzeczny nigdy nie byłem i śmierć też mnie niczego nie nauczyła. Wątpię, że umarlakom należy się coś więcej ponad wieczny odpoczynek, ale jeśli rózgi doręczasz również pośmiertnie to wnoszę o zastąpienie jej czymś bardziej nowoczesnym i higienicznym - batem ujeżdżeniowym. Ręczę, że ciosy takowym bolą tak samo, o ile nie bardziej. No i przy okazji porządny sprzęt nie kaleczy rączek ewentualnej oprawczyni bo samobiczowanie zostawiam mnichom.
Na ciastka i mleko z wiadomych względów nie licz, ale gdybyś chciał dożywić renifery habaziami z mojej mogiły to nie mam nic przeciwko. Chwasta la vista.

K.