Kaoru Nanami  
Poszukuję chętnych graczy do różnych wątków. Jeśli jednak wpadnie Ci do głowy inny pomysł, to chętnie go z tobą omówię! Kontakt PW, a najlepiej discord: alaesha_

Jestem uroczą kosmitką
Nana jest kontaktową i wesołą dziewczyną. Raczej z łatwością przychodzi jej nawiązywanie nowych znajomości. Od dziecka żyła pomiędzy dwoma krajami, tak samo od dziecka bierze udział w zawodach gimnastyki artystycznej. Musiała umieć sobie radzić i po prostu ma obycie z innymi ludźmi. Ale nie oszukujmy się — ten dzbanek spędził większość życia na treningach. Sama tego chciała, bo gimnastyka jara ją jak nic innego. Niemniej, udało jej się już zakończyć oficjalną edukację i teraz ma odrobinę więcej czasu na relacje z rówieśnikami. Tęskno jej za zwykłymi relacjami — bliższych sercu znajomych i przyjaciółki zostawiła w Paryżu. W Fukkatsu nie miała jeszcze czasu na przyjaźnie, nie mówiąc o tym, że dotychczas nawet jeszcze nie zdążyła pomyśleć o chłopaku. Niemniej, raczej nie zdaje sobie sprawy z tego, że może być socially awkward.
Wstępnie zaklepane dla Nozary

Duchy są kinda cute!
Nanami jest senkenshą od 3 lat i... jest jej z tym całkiem dobrze. Mamcia i dziadzio shintoiści zadbali o to, żeby młoda odnalazła spokój i radość w swoich zdolnościach. Obecność duchów jest dla niej jak croissanty z masłem na śniadanie. W zasadzie jest ich też mocno ciekawa. Sporo wie na temat świata pozamaterialnego, ale też nie wszystko. Mogłaby zasypać Twojego duszka dzisiątkami pytań, ale jednocześnie bez problemu przedstawić rodzince, gdzie zostałbyś/-łabyś poczęstowana mlekiem i ciasteczkami. Zero strachu - czysta ciekawość i fascynacja.
Aktualne 21.07.2024

Czas ściągnąć różowe okulary
Dotychczas Nanka nie miała nieprzyjemności związanych z byciem senkenshą, wszyscy jednak wiemy, że nad Fukkatsu wisi jakieś fatum. Prędzej czy później przypałęta się niecne stworzenie, które uświadomi Nami, że to nie jest zabawa. Albo Nana doświadczy tego mocno na własnej skórze podczas jakiegoś eventu lub zjawi się ktoś, kto trochę objaśni jej świat. Opowie coś więcej o złych duchach oraz ich intencjach, magicznych przedmiotach, czy innych sposobach ochrony. Niebieskoooka entuzjastka świata pozamaterialnego będzie słuchała Twojej postaci z zapartym tchem, choć najpierw nie będzie dowierzać, że serio może ją czekać jakiekolwiek niebezpieczeństwo.
Wstępnie zaklepane dla Nozary

Spoiler:

Cogito ergo sum
"Tak, lekarz ma ewidentnie rację - nic mi nie jest. W końcu przestałem o tym mówić, wszak boję się, iż z czasem otrzymam łatkę szaleństwa, ale... widzę coś, czego widzieć nie powinienem. To pewnie od przemęczenia, tłumaczę sobie bez żadnego zastanowienia, choć kusi mnie wpisać w wyszukiwarce, z czym to się dokładnie wiąże i dlaczego mam takie halucynacje. Wydają się one być prawdziwe, tak złudnie prawdziwe, że aż nie dowierzam, ażeby umysł był w stanie je stworzyć. Owszem, uraz głowy był poważny do tego stopnia, iż przeszłość (i siebie) straciłem prawdopodobnie nieodwracalnie, ale... sam już nie wiem, co o tym myśleć. Zaczyna mnie od tego boleć głowa."

Opis: ledwo co przebudzony senkensha nie jest świadom tego, iż zdołał ocknąć się z nowymi mocami. Odsuwa od siebie wszelkie możliwości na to, że obraz, jaki widzi, może być czymś, co zakrawa prędzej o realny byt. Ucieka, może i nie wystawia kłów, ale wykazuje niechęć - czego innego w końcu można się spodziewać po człowieku, który ma na swojej głowie jeszcze więcej pytań, a na barkach - o wiele za dużo, niż jest w stanie tak naprawdę udźwignąć?

Szukam wszelkich duchów, które chcą mu udowodnić istnienie drugiego świata w wątku. Wszelkich medium, jakie to w jego obecności zauważą, iż ten nie pozostaje obojętny wobec sporadycznie nękających go duchów, bo, nawet jeżeli nie odpowiada, to stres na twarzy jest widoczny. Ucieka spojrzeniem, szuka wyjścia awaryjnego, pragnie zaszyć się sam w sobie - aczkolwiek każdy wie, iż takie podejście nie jest specjalnie zdrowe. Negowanie to jego jedyne rozwiązanie na ten moment.
Aktualne: 2024/07/16 (2 fabuły wolne)


Złota klatka
"Wystarczy lekki podmuch wiatru. Wystarczy lekka ilość promieni słońca, aby spojrzeć na świat z innej perspektywy. To lekkie pchnięcie do przodu, choć niespodziewane, niesie ze sobą powiew zmian, za którymi można iść. Za którymi powinno się iść, aby rozwinąć własne skrzydła i móc się ponownie wzbić w powietrze - niczym ptak, który zapomniał, jak się lata. Niczym ten, który dał się zamknąć w złotej klatce."

Poza powyżej wymienionymi pomysłami przyjmę jeszcze inne. Po dłuższej przerwie powróciłam do grania, moja perspektywa znajdowania wątków może być zaburzona. Spokojnie - jestem jednak otwarta do tego stopnia, iż możemy skleić naprawdę wiele różnych rzeczy, jeżeli tylko natchnie nas wena. Jeżeli zatem pod kopułą czaszki Twej zabłysnęła idea, zapraszam do kontaktu.
Aktualne: 2024/07/16


Po pierwsze - nie szkodzić
"Ciężko jest myśleć, kiedy otoczenie przytłacza Cię z każdym kolejnym oddechem, odbierając wizję. Ciężko jest działać, kiedy wiesz, iż od Ciebie zależy naprawdę wiele. Trzymanie w swoich dłoniach świecy, której płomień żarzy się widocznie i boleśnie, wymaga odpowiedzialności, aby potencjalny podmuch wiatru jej nie zgasił. W końcu nie tylko ludzie są istotami kruchymi. Każdy z nas odczuwa ból - fizyczny i psychiczny. A wobec niego obojętnie przechodzić nie należy."

Szukam chętnej osoby na misję poboczną powiązaną z kocim molo. Będzie to raczej luźna fabuła, aczkolwiek, przy krytycznych porażkach, na pewno emocjonująca.
Aktualne: 2024/07/18



Kontakt: PW lub Discord (diazepamum). Szybciej obecnie będzie na PW, jako że na Discorda zbyt często nie wchodzę.

Mam ochotę na jakąś emocjonalnie depresyjną fabułę

Problemy się nawarstwiają, Kai nie bardzo wie jak sobie z nimi radzić, jest zdemotywowany nie tylko swoją sytuacją, lecz ogólnie również tą związaną z tonącym Nanashi. Brak prawdziwego domu, brak rodziny, zmęczenie na myśl o przyszłości. Jak długo można żyć jak koczownik, tłumić samotność przypadkowymi spotkaniami i uśmiechać się pomimo smutku? Wydaje się, że świat by się nie zawalił gdyby zniknął.

Możesz być kimś znajomym lub nieznajomym. Mogę upić się na smutno i chodzić po krawędzi pomostu lub wejść do byle jakiego pociągu i zaczepić ciebie, przypadkowego pasażera. Mogę zaproponować podróż donikąd lub możesz znaleźć dla mnie miejsce. Zaopiekuj się mną