POSTAĆ: Shusei
ZADANIE: 5

Moczka. Niezaprzeczalnie moczka. Najłatwiejszym sposobem, żeby opisać, czym jest moczka, jest określenie jej jako zimnej zupy na słodko, którą robi się na pierniku i bakaliach. Rodzynki, orzechy, migdały, do tego suszone owoce, jak morele. Nie ma niczego smaczniejszego — jak były takie bardzo ostre zimy, to wystawialiśmy słoiki z moczką na balkon i na sylwestra jadło się ją jeszcze zamrożoną jak lody... Bo wiadomo, że był robiony cały 10-litrowy gar, więc w trakcie Wigilii nie dało się całej przejeść. Bez moczki nie ma Świąt. W mojej rodzinie jestem znana z tego, że jak już przysiądę do miski, to nic innego mnie nie interesuje. Dlatego babcia nauczyła się, że stawia dwie, jedną dla mnie, a drugą dla reszty Jak widzę, że została ostatnia chochla, to jestem w stanie o nią walczyć do ostatniej kropli krwi, a wtedy staję się bardzo brutalna i nie interesuje mnie czy mój przeciwnik ma lat 4 czy 50

POSTAĆ: Hattori
ZADANIE: 5
A ja kocham barszcz czerwony. Po prostu. Pewnie nie muszę rozwodzić się nad tym czym jest barszcz i wiem, że to taka potrawa, że w sumie można zjeść ją w każdym momencie w roku, zalać sobie proszek i takie tam, ale jakoś tak w święta smakuje najlepiej z tymi domowymi uszkami. U nas często wrzuca się tam też przekrojone na pół jajko i jest po prostu cudowny. Myślę, że to, że tak dobrze wtedy smakuje jest związane z wyczekiwaniem na kolację, bo przeważnie niewiele też je się przed nią. Niektórzy robią sobie ten cały post ilościowy, ale ja czasem podjadam jakieś drobnostki po drodze, bo po co mam chodzić głodny i wkurwiony, jakby ta cała atmosfera przed Wigilią nie była wystarczająco nerwowa.

POSTAĆ: Hayate
ZADANIE: 5

Zupa grzybowa w wykonaniu mojej babci. Czasem robi zamiast barszczu, ale gotuje ją robiąc najpierw jakiś wywar z grzybów, więc w finalnym produkcie nie ma ani kawałka (co jest dla mnie na plus, bo naprawdę ich nie znoszę xD). Podawana zabielona śmietaną i z makaronem. Mogłam ją wsuwać litrami Jeśli jej nie ma, to o podium walczą pierogi z kapustą i grzybami oraz sałatka jarzynowa. Babcia, jak to chyba większość z nich ma w zwyczaju, gotuje przecudownie. Ręcznie lepione pierogi robi tylko na święta (normalnie jej się nie chce), ale wtedy jak się rozpędzi, to wynik jest trzycyfrowy - mimo grzybów w farszu, w ogóle ich nie czuję i zwykle podkradałam kilka niedługo po wyciągnięciu z garnka (podczas Wigilii mamy je w wersji podsmażonej) albo jak leżały w trakcie dnia i kusiły takie wystygnięte. Sałatka z kolei - niby przepis wszędzie prawie taki sam, ale jednak tylko ta robiona przez babcię albo mamę mi podchodzi i raczej ciężko byłoby mnie oderwać od miski, gdyby przede mną postawić całą. Główny element na naszym świątecznym stole (na Wielkanoc w sumie też!) i jakoś tak kojarzy mi się z domem.

POSTAĆ: Rainer
ZADANIE: 5

Ohyda. Dania świąteczne są czymś, co jest najmniej w świętach przyjemne, ale jeśli miałbym wybierać to groch w maśle. Simple boi, simple needs.

POSTAĆ: Yuri.
ZADANIE: 5

Pierogi. Wyobraźcie to sobie. Pierogi na talerzu, na patelni, w lodówce i na zewnątrz, w żołądku bo kradniesz, jak nikt nie widzi. Stół w pierogach, blaty w cieście do pierogów, grzyby się suszą, kapusta gotuje. 300 pierogów. Myślisz sobie, boże Yuri, czy ty nie przesadzasz? Ale nie, Yuri nie przesadza, kuna na zewnątrz właśnie wciągnęła zostawione na dworze pierogi. Panikujesz, nie ma ich wystarczająco, jak masz przetrwać trzy dni, kiedy starczy ich ledwo na jeden? Lepisz więcej, gdzieś w tle gotuje się barszcz, ktoś krzyczy, Mariah śpiewa, że na święta chce tylko ciebie - ale nawet ona chce pierogów. Znasz prawdę, więc lepisz pierogi. Tym razem będzie ich 400, niech kuna się goni. Pierogi są wszędzie, pierogi są życiem, pierogi to Święto i świętem są pierogi. Pie-ro-gi. Czyste szaleństwo.

Sałatka z tuńczyka też jest ok.

POSTAĆ: Minoru.
ZADANIE: 5

Barszcz z uszkami. Nic dodać, nic ująć. Robiony na wywarze z grzybów, same uszka też mają bardzo drobno posiekane grzyby, bez żadnych kapust, pychota. Barszczyk mocno pieprzny, intensywny w smaku, nie ma to tamto. Uszka to też jedyna rzecz jaką z grzybami toleruję (z uwagi na to, że są tak drobno posiekane, że można oszukać mózg). Mmm, nie mogę się tego doczekać. Ale ogólnie moja matka bardzo dobrze gotuje, więc wszystko co zrobi jest ultra smaczne.

POSTAĆ: Shin.
ZADANIE: 5.

Dobra, gdzieś mi to już mignęło, ale pierogi. NAJLEPIEJ Z KAPUCHĄ I GRZYBAMI. Święta to w ogóle dziwny moment, bo ja jem pierogi przez cały rok, czasami tydzień w tydzień, bo są smaczne, szybkie, tanie i wciąż lepsze od podgryzania tynku, a jednak jak przychodzi co do czego i nastaje świąteczny czas to te cholerne pierogi zżerane przez pozostałe 364 dni w roku nagle robią się tysiąc razy lepsze.

Ale tak. Barszcz też uwielbiam.
I BIGOS.
No wiem, że to jest złamanie tabu, bo mięso e-e w wigilię, ale ja i tak wpierdolę, bo to nie zmieni rózgi pod moją choinką w prezent.

POSTAĆ: Jiro
ZADANIE: 5

PIECZONA RYBA. Cały rok na nią czekam żeby się nażreć pod korek, bo przez resztę roku nikomu się jej nie chce robić. I nie może to być żaden karpiowy wypłosz stawowy (chociaż nie jadłem w życiu karpia) a musi być POTĘŻNY dorsz. Wszyscy przyzwyczaili się już, że tę rybę traktuję jako oficjalny obiad, bo wcześniej nie ma zwykle czasu nic porządnego zjeść, więc najbliżej mnie stoi zawsze półmisek z ugotowanymi ziemniaczkami do mojej ryby. I tak, te ziemniaczki liczą się jako potrawa wigilijna.

Kolejne są pierogi. Zwykle kilka rodzajów - każdy kto będzie na aktualnej wigilii po prostu daje znać jakie są jego ulubione i takie później spotka na stole. Dla mnie te z soczewicą, oczywiście podsmażane.

Trzecie miejsce na podium zajmuje ciasto marchewkowe z orzechami włoskimi, gorzką czekoladą, czasem rodzynkami. O tym co będzie na górze - czyli albo nic albo kuwertura albo serek mascarpone albo bita śmietana albo lukier decyduje kłótnia w chwili stygnięcia ciasta. Wygrywa zwykle zdanie tego, kto zobowiąże się do ostatecznego przygotowania ciasta i wcześniej nie zapomni kupić tego, co jest potrzebne.

POSTAĆ: Shirshu
ZADANIE: 5

Mogę być pod tym względem basic bitch ale nie obchodzi mnie to w żaden sposób i będę walczyć w swojej obronie, bo jestem ZAKOCHANA w barszczu zabielanym mojej babci. Mogę już nie mieć miejsca w żołądku i być psychicznie wykończona jedzeniem, ale na ten barszcz ZAWSZE znajdę miejsce. Jedynym jego minusem jest to, że muszę na niego czekać cały cholerny rok, bo babuszka nigdy go nie robi poza tym czasem. Od kilku lat zaczęła go serwować jeszcze z uszkami z pasztetem i cóż... *patrzy na wagę* Worth it.