Co mam na myśli? Może to, że rozmawiam z kimś, kto nawet mając trzy lata nie wierzył w Świętego Mikołaja, a wszystkie mleczaki od razu wyrzucał do kosza, bo wizja włożenia swoich kłów pod poduszkę, nawet jeżeli zostałyby wymienione na monety przez Wróżkę Zębuszkę, była taka niehigieniczna... a teraz nagle opowiadasz o zawiązywaniu kontraktu między człowiekiem a duchem? Pan Racjonalny i Logiczny i Daj Mi Wpierw Dowody? Ten sam, który przewrócił oczami, gdy pytałem, co sobie zażyczył podczas Nocy Spadających Gwiazd? Ten, który uznał, że wrzucanie miedziaków do fontanny to strata pieniędzy? Nie kto inny jak Pragmatyczny Ye Lian twierdzący, że każde działanie ma przynieść efekt, więc nie może być poprzedzone bezsensownymi, niemożliwymi do uargumentowania, a przede wszystkim niemożliwymi do fizycznego udowodnienia, hipotezami? Naprawdę, Ye. Kto z nas tu bardziej zaskakuje?

Wiem. Po prostu... mam wrażenie, że ten incydent wzburzył fundamenty, nadłamał coś i utworzył wyrwę między nami. A tak nie powinno być. To był wypadek, prawda? Nie ma znaczenia jak wyszedłem z tego żywo. Nieważne jakie to przyniosło ze sobą konsekwencje. Liczy się to, że wkrótce znów wybierzemy się na szczyt Ryūnoyamy. Cena nie gra roli. Po prostu daj mi czas.

Czy Twoja pamięć ma nieograniczoną pojemność? Nie mogę pozbyć się wrażenia, że kojarzysz absolutnie każdą możliwą sytuację, tekst i obraz, jaki tylko miał miejsce w Twoim życiu. Chociaż w tym przypadku to bardzo dobrze. Pewne sprawy wydają się głupie, ale nic, co jest w stanie wytworzyć ludzki umysł, nie powinno zostać ignorowane. Może - i tylko może - na pewne rzeczy nie jesteśmy po prostu gotowi. Neandertalczykom nawet w głowie się nie mieściło, że można przemierzyć świat w inny sposób niż na własnych nogach, ale nam trudno wyobrazić sobie wycieczkę na drugi kontynent inaczej niż dzięki samolotom, statkom i pociągom, racja? Wysiłek i czas to prawdziwi sprzymierzeńcy ewolucji.

Ale nawet to nie zmienia faktu, że wspinaczka na szczyt Smoczej Góry Cię nie ominie. Jest tam coś, co chcę Ci pokazać. Coś, co wręcz musisz zobaczyć, choćbym miał Cię tam wnieść.

Chyba mi nie powiesz, że taka wizja Cię satysfakcjonuje? Dziś jeszcze możesz pić, oczywiście, że tak, ale od jutra liczę na cotygodniowy raport o wyciskającym siódme poty treningu katorżniczym na tyle, by dać radę pokonać szlak na Ryūnoyamę.

Żeby była jasność, Ye, chcę też poznać świat Twoimi oczami. Racjonalność z jaką oceniasz sytuacje niejednokrotnie ratowała nas od najgorszego. Gdybyś ufał wszystkim moim scenariuszom, nie bylibyśmy tak zgraną drużyną.

Hej, hej. Wyluzuj. Prawda jest taka, że chusteczka jest bardzo ważnym elementem naszej przyszłej wycieczki i musisz wziąć poprawkę na to, że będziemy jej szukać czy tego chcesz, czy nie. Oczywiście, nie stanowi punktu kulminacyjnego, ale to wciąż jeden z istotniejszych punktów do odhaczenia. Nie jesteś nawet odrobinę ciekaw, czy dalej się tam znajduje? Przecież była od Ciebie, bo stale marudziłeś, że jem jak prosię i jak raz na jakiś czas wyciągnę tę nieszczęsną chustkę to ludzie wokół odniosą - wprawdzie mylne, ale chociaż jakieś - wrażenie, że mam minimalne poczucie przyzwoitości i dobrych manier. Złożenie jej w ofierze bogom gór było wybitnie ważnym przeżyciem, a obietnica jaką złożyłem przy tym kamieniu powinna dalej odbijać się echem w korytarzach Twojej nieograniczonej pamięci.

Nie do wiary. Faktycznie minęła już godzina. I jeżeli rzeczywiście przez cały ten czas piłeś... Czy to czas na wyznania, Ye? Chcesz wspomnieć o tym, jak istotnym przyjacielem jestem, jak bardzo za mną tęskniłeś i jak dalej szalenie tęsknisz?

Żartuję.

Chociaż sam wypiłem wystarczająco, by mówić Ci podobne ckliwości.

Potrzebujesz iść już spać, Ye?

Po co komu rozsądek, gdy wynaleziono już alkohol?

To była przyjemność. Żałuję tylko, że nie mogłem dać Ci go osobiście.

Śpij dobrze, Ye.